Сите „варвари” што иделе ваму на Балканот, преку море, преку реки, копно имале моќна воена организација. Биле освојувачи на големи простори.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Впрочем, гледај колку мостови има преку реките.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Не знам што точно но има нешто што може да се стори преку реките лесно и непречено да се минува зашто само така, потоа, животот ќе го стори своето, заклучив бидувајќи целиот обземен од сината светлина во која белата ја снема за заборавање.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Убедливоста на тие луѓе дека овие неколку конци преку црните реки се мостови се состои во тоа што навистина ако сакаш да преминеш преку онаа страна наваму преку реките – можеш, но ела обиди се да поминеш одовде натаму.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Преку реката пак, Сандре Марче местеше телевизиска антена на ниското куќарче; Коте Буџе, во тремот на плевната, ја гледаше новата крава, швајцарски сој, што ја беше купил, плукајќи во правта долу, да не ја зарече; Пере Катин спремаше дупка за вар за домалтарисување на новата куќа, која досега беше малтерисана само одвнатре и последен пат си изми раце со потурување од стомне; двајцата сопственици на продавниците, како договорени, ги чистеа и ги прередуваа излозите, а по уличките на селото и на малите празни места, на плоштатките, децата си играа слободно по завршувањето на школската година.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Еден крак требаше да оди на запад преку реката, а друг на исток.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Ти првин да ја тргниш маскана твоја да не подава глава преку река, па сетне да зборуваш“, викна Коте Буџе.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И нешто дамнешно, божем непресушливо, силно исчекорува од мене и преку реката, на коњот, низ шумата... и среќни – и јас, и ти и визбата.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
И на двете војски овие пци им сториле абер, но ајде да поразмислиме малку што да правиме, — предложи тој.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тивката јасна и свежа есенска ноќ даваше можност да се слушнат и петлите како пеат во Маково, Рапеш, Чаништа, та дури и тие од преку река во Бзовиќ и Старавина и на големо нивно изненадување, сега се слушна аскерската бурија не од Маково, туку од Старавина.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Затоа јас би рекол да не ѓибаме ние вадева, ами да си прејдиме пак преку река, та шо ќе намине крај нас да си свршиме работа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
По посетата на градот ќе го извести Force 399 дека Скопје бил бомбардиран повеќепати и дека се направени големи штети на јавните згради и железничката станица и дека железничкиот мост преку реката Вардар бил уништен.283
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Му донесе зајаче дури од планината, а ѕвездата еве ја каде е, на ридот, веднаш преку реката.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
„Кога ќе пораснеме ние, ќе изградиме мост преку реката!“ мислат и двајцата.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
- Птиците се подружељубиви од ѕверовите. А волкот ќе пренесе ли преку река зајак на грб?
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
А татко само се наведнува и - фати фрли, ми ги исфрла спиците преку куќа, преку река, а може и преку село ми ги исфрли.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Еден војник свиреше на кавалче, едно загубено теле рикаше од преку река.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Си отидоа, преку река, во своите окопи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И почнува да грми кон ридот преку реката, во реката. Се полни реката со железо.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ги замижувам очите и некаде од преку река се јавува петел. Кукуригу!
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Речиси сите кучиња лаат заедно. ’Ржат, квичат, завиваат. И лаењето преоѓа преку река.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И почнала потерата, низ секакви шуми, преку реки, по врлежи на кои ни ѓаволот не можел да се испентари.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Зад Тврдината преку реката се пробиваа првите сончеви зраци.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Вилата на Ниротакис беше во непосредна близина на неговата фабрика за текстил во Дренок; по неколку метра од оградата на фабриката требаше да се мине стилизираниот железен мост преку реката и веднаш, на аголот од левата страна на мостот, се простираше убавото здание среде густ овоштарник обрабен по страните со два реда лозници.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Уште во истиот ден тие го осигурија овој мост и за подобра сигурност да не премине непријателот преку река, од каде што му се даваше можност да се развие во борба по широките лаки и да победи, фатија та ги насекоа сите диреци на мостот на педа- две во водата, оставајќи ги одвај да се држат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Се почувствува слободен, одврзан, без нарилник, без самар пашито добитче, ждребе, јаре, теле. Не, не, нешто уште послободно: срнче, еленче, сокле кое не знае за никакво ропство ни ограничување; кое никој не може да го задржи кај што ќе сака да оди, по земја или по небо, преку планини, преку реки и мориња, на крајот на земјата и кога сака пак да си се врати во седелцето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Како да сакаше да ги втаса морињата, со мислите, на патот преку реката, до бреговите на Америка, со надежта во враќањето преку потомците, пред да им го запрат патот градителите на новиот прогрес, производителите на новата енергија.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Го минаа дрвото преку реката и го втасаа.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Чекајте го на патот преку река. Оттаму ќе го пуштам да си оди.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Погледна преку река, а таму децата наседнале на гредата што ја имаа спрострено на другиот брег, и ситејќи му се, го гледаат што ќе прави.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Тогаш дедо Ангеле им раскажа сѐ и им рече дека вечер треба да го чекаат Лумана на патот преку река.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Долу преку реката, стоеше префрлена една долга штица.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Пелагија не се сеќава дека ја носела Пеличка до преку река, дека таму, на плоштатката ги чекал Мурџо, не се сеќава ни како ја изминале улицата Ѓуро Ѓоновиќ и како се нашле во дворот на мајка Перса.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Кога ќе пораснат тие ќе знаат да изградат и голем мост преку реката па двата брега да станат еден.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Младен: „Да има мост преку реката, секој ден би одел кај Даме и тој би доаѓал кај нас.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
„Кога ќе пораснеме ние, ќе изградиме мост преку реката!“ мислат и двајцата.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)