преку (предл.) - рамо (имн.)

- Ајде, аирлија работа, Стојче, - го пречекува стариот и му го подава ножето, а го позема палтото што Пискулиев го беше само наметнал преку рамо.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Пред врата го пречека Гога и го прегрна како мил другар преку рамо.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ако не верувате, немоќно додава човекот со бале преку рамо и дволитарско шише од цоца-цола лигхт во другата рака, прочепкајте низ животот ене на оној онде, Чарли Чаплин, видете колку му е тажна насмевката на постерот пред влезот на кафулето, во таа насмевка се стуткани сите наши мечти што никако да узреат уште од пред да го гледаме Големиот диктатор.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
- Велко, чаша за комшијата, - му викна Владо директорот на келнерот и префрли рака преку рамото на дајреџијата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тој роднината, му бакна рака на болниот старец, промрморе одвај чујно: „Прости ми, мили дедо”, па ги свика кучињата што Денко ги беше нахранил и со торба преку рамо забрза преку Гола Глава.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Елена префрли преку рамо шарено пешкирче и потскокнувајќи си, се стрча кон поточето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Над ситните бранови од седнати та принаведнати, се крева крупниот бран станати та исправени - импозантната екипа од главната маса се подготвува да си оди: режисерот го зафрлува фовистичкиот шал преку рамо, истегнувајќи си ја снагата во височина додека таа му оди во широчина; авторот си ги бара очилата по масата иако тие му висат на носот, не испуштајќи да е близу до режисерот како преведувач секогаш при рака; примадоната се огледува по сите маси, не толку за да им упати снисходливи насмевки колку тие да видат дека е уште ненадминлива; и најпосле примадонот (а како инаку да се нарече?), трипати женет и трипати разведен, но со црвен каранфил на реверот и готов на четврти пат кога веќе не била трета среќа, далдисан во главната ролја дотолку што си ја понесува недопиената чаша.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Тој беше облечен топло, а преку рамото му висеше двоцевката.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
„Ете, произлезе дека е подобро што не сум го знаела татка си, инаку ќе требаше и јас да бегам од него“, го заврши мајка ми со шега тоа спомнување на божемната роднина).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Не бегам од тебе туку од татко ти“, ѝ дофрлила преку рамото божемната роднина.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тапан, а? Сакав да се оттргнам од тешката рака што ми висеше преку рамо и да побегнам. Не можев; нозете ми беа фатени.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Ти си слабо облечена, - ми зборуваше таа, прегрнувајќи ме преку рамото, како да сакаше да ме стопли.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
2 Земјата полека се ослободувала од дивиот мраз кога двајца идни воденичари и посници без апостолник и без расо дошле во манастирот на светецот Никита да побараат благослов од игуменијата Минадора.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Темна и широколика, подвиткана од долги и осаменички дни и ни малку светица од икона, таа се враќала со секира преку рамо од плевна.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Седнав, тој седна до мене и ми префрли рака преку рамо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор од другото племе уште еднаш го погледнал преку рамо неодредено и со едно око поголемо од сечии две.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
На свадбарското лице му играше насмевка. „Стана, а?“ рече. „Сега ќе почекам Сандре да се обеси.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Послушал, го вратил ножот в пазуви. Не можел да удри в грб.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А тогаш наведнат, со пушката преку рамо, во која останаа само уште два неубоити фишека, што ги изнајде на дното од пазуварката и ги стави за секој случај, преклонето зачекори надолу по широката трага, свесен дека го надмудрија, дека го исплашија, дека го маѓепсаа така, за веќе ни еднаш во скоро време ни да не помисли на лов на самјаци.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Имаше чувство со кое се потупнува по вратот коњот под себе, кога се тргнува на далечен пат, она чувство, со кое што му се префрла раката преку рамо на другарот кога се има да се стори нешто тешко заедно со него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Претседателот и бригадирот Језекил ги преметнаа преку рамо своите пушки и зачекорија во снегот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ни кога патувам за Истанбул не ги редам еврата и доларите, ама ги носам блиску до срцето во ранец префрлен како поштарска торбичка преку рамо и никогаш, ама никогаш не се делам од него.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се исправи со здрвеното човечко тело преку рамо и, несигурно подавајќи ги нозете, појде кон далечните бачилски колиби.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
А тоа лице уште ме демне преку рамо, преку трпеза, преку јадењето што го вечераме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Излегувам и што ќе видам: Мисајле Ковачот му ја зел едната рака на Јона преку рамо и го трга ко везник.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
JOH Кога се свапери Сребра Лишка дојде еден човек и на татка му вели: - Се сваперила дека не сме префрлиле вода преку рамена, вели, и дека со немиени раце сме ручале по закопот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се исправи со здрвено човечко тело преку рамо и, несигурно подавајќи ги нозете тргна кон далечните бачилски колиби.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Зошто? Ќе ме погледнеше таа преку рамо.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Изутрината, само што попот Ставре го префрли епитрахилот преку рамо, а светите писанија му ги даде на епитропот, туку во црквата бапнаа растрчани робот Бошко и мајстор Миклош, Унгарецот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Уште им се гледаа главите, кога од шумата излезе манастирскиот измеќар и дојде пред игуманијата со ловџиската пушка и со еден зајак метнат преку рамо.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И префлајќи ја војничката торба преку рамо, појде пред него нишајќи се со широките плешки како да се пробива низ сплет од гранки.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Горјан носеше преку рамото обесена кожна торбичка, во која имаше бележник и неколку моливи.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Преку рамо имаа обесени пушки и шмајзери, а на појасот им висеа бомби.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Трајче слезе од него, му го врза огламникот околу вратот, го префрли торбичето преку рамо, го зеде секирчето и навлезе во буковата корија.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Пред да експлодираат кокичињата Се лизнав и паднав и станав и со лопата го фрлав снегот преку рамото на улицата* тркалото шлајфуваше* во машината за перење алишта се цедеше потта од мишките на улицата и смрдеата од устата на ѓубреџиската кола чие тркало шлајфуваше во длабокиот снег* децата дојдоа со везени пиперки и со друг зарзават и со тенџере и со метла небаре ќе прават вештерка а не***
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Беличот се наведе и си ги собу чевлите, ги врза една со друга па ги префрли преку рамо; Мече сандалите си ги спика в џеб.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Му помогнав на Килета да ги собере деланките и тој ја вовеза вреќата преку рамо и излеговме од дворот на црквата.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Си врвеше тој ден рибарот дедо Гога покрај реката, со јадица преку рамо и празна торба на грбот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)