За оваа приказна, која ја оценија како пропаганда, комунистичка, полицајците три дена ги држеа затворени во амбарите Трпоски, а потоа ги однесоа во општинскиот затвор во Тополчани.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И така, држејќи го за раче детулето од Оредна Чибикоска, со пушката преку рамена, си отишла пругоре по патчето.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Гледај сега добро, - ѝ вели мајка и, ја прегрнува преку рамена и полека ја поведува покрај цртежите.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Со опинци и бели објала испрекрстено опашани со ремење, со пиштоли на појас и со реденици фишеци на крстот ставени преку градите, со брада до појас, обраснат, со каплак на главата, со пушка во левата рака и со гуна преку рамената. – Добро утро, добри луѓе- рече тој гласно.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Кога се покажав на вратата од дневната соба, ја здогледав Гала седната на тапацираното столче пред големото тоалетно огледало, со двете раце кренати над глава бидејќи очигледно си ја дотеруваше фризурата, широките ракави од бањарката паднати до над лактите, со нозете пред неа расчекорени и голи, задникот ширнат по тоа тапацираното столче како предојдено тесто, косата развеана преку рамената и по плеќите. Сигурно се готвеше за излегување.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
И ќе се фатам пак така во некој блудничав сон: ми ја префрлил раката преку рамено, ми ги пикнал прстите во косата и едно за друго ме љуби.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Првин ме кренал Коле, ама само што ме префрлил преку рамена и еден куршум — фрп — да му свирне в теме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
О Лазо, о Ристо, викаме, а тие префрлиле по еден стап преку рамена, носат кофи со вода и само се обѕрнуваат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ме најде еднаш кај чешмите, се изварди и ми ја наметна преку рамена.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Растат жита, горе нависоко: оризите крај вода студена, мрки урви дури до колена, жолти ’ржи до преку рамена.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
И си се чешла така Севда, спокојна, косата преку рамена ја чувствува како пердув лесна, а крај неа седи онаа жената, свекрва ѝ.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Се измивме на јазон, фрливме вода преку рамена, и се токмам да разотворам врати, пенџериња, да ја сменам водата во стомните, да заметам, да проветрам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)