Со вешто исплетени дезинформации, преку некои македонски орудија во рацете на бугарската пропаганда, ТМОРО беше свртена не само против Мисирков, туку и против целото ова движење што го раководеше МНЛД на чело со Д.Д.Чуповски.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во Македонија се вратил во ноември 1944 год. заедно со старите илинденци.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Жива пропагандна дејност развил и преку некои софиски весници.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Зад последниот зафатен шалтер, број 18, отспротива од нервозната седумка, згодна блондика со расеано презрив израз на лицето им ги поттурнува билетите на испотените патници, иако меѓу нив да има железна а не стаклена преграда.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Кутрата, сигурно ќе се препоти внатре, олку покриена, не ќе може ни да дише, но што да се прави, тоа беше единственото што на брзина му падна на памет.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Киријата му ја плаќам преку некоја негова братучетка, која тука доаѓа да ја земе еднаш месечно – му објаснува Л.А. на патникот меѓу два забиберени залци – Дај ми го палецот да ги го посолам.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Но, ако тоа се среди законски, ако е потребно и со казни, преку некој вид јавна служба што ќе се грижи за точното регулирање и за синхронизацијата на сите градски, односно државни јавни часовници, тогаш нештата сигурно би се подобриле.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ако думам арно, некаде кон средината на осумдесеттите во СФРЈ почнаа да доаѓаат првите компјутери. Комодоре 64 и Спектрум. Преку некоја словенечка фирма.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Дали смртта си ја закажале преку некое парче момирок или по некој друг пат, што се вели, по друг телефон.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Утрото слушам гласови. Како да ми идат од преку некои ѕидишта.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)