Го чатеа лично Максим и еден прилепски поп, прота, а неговите, Јосифовите ученици пред отворениот гроб испеаја една песна на која беше сам тој ги изучил да ја пеат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Пред отворената врата од собата постојано ми се пресенуваат носилки со нови раненици.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- А хонорарот... – прашувам најтивко, на заминување пред отворената врата.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)