Оттука е разбирливо зошто ваквиот ограничен концепт оди рака под рака со нискиот статус што го ужива преведувачот, ставајќи акцент на разликата помеѓу писателот и преведувачот обично на штета на вториот. Hilaire Belloc го резимираше овој проблем во Taylorian lecture On Translation уште 1931-та, неговите зборови се актуелни и денес: Уметноста на преведувањето е изведена уметност.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Затоа јас гласам за кавги во книжевниот живот, но не помеѓу писателите, туку помеѓу нивните фанови.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)