Како да се враќа од маскенбал, човекот под сивиот граѓански капут е облечен во руба на дворски пратеник.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
- Ана и маштеа ѝ, реков. Пенчо порасна; се исправи и го турна белото перче коса под сивиот каскет.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Сега не се сеќавам на името на градот. Го познавав само еден саат, на автопатот, под сивото рајнско небо, а го заборавив во твоите раце.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Се сеќавам на тебе со коса собрана под сивата беретка, се сеќавам на рефлексијата на твоите високи монголски јагодици во излозите на древните дуќанчиња.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Зимата го подели денот на зеленика и снег под сивото небо.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)