под (предл.) - бел (прид.)

Погледна во неа под белата светлина на полноќното небо.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Стоев, само на полноќ, под белата месечева светлина и од тага се расплакав.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тука, под белите облаци на круните од високите буки, стоеше една изгасната провидна темнинка, што немаше никаква белина ни во најбелите мигови на белата зимна ноќ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Навистина, кога ќе фрлеше поглед на кај планината и покрај тоа што изгледаше како некое огромно животно премрено под белиот кожуф, таа насетуваше матна радост што ја враќаше во родното село со планините околу него оти годините поминати во рамната земја ги имаа израмнето со хоризонтот на нозете.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
И потем гатачот ѝ се обраќа на невестата: „Вруќо мори млада, под белата брада!“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ќе ги подадеме главите како продавачката под белиот тенекиен покрив од трафиката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)