под (предл.) - стакло (имн.)

Како капка вода да се обиде да пробие од кожата под стаклото на окалките, за да не најде отворена пора и да се разлее полека кон темниот печат на едната страна на врелото лице.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Надвор е зима, сурова зима. А под стаклата и алуминиумот на оранжериите е топло.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)