Што се вели: едно уште ти плаче во нивата, дури кршиш ветки за да го зачекуваат до сонцето, од горештината, а друго веќе ти тежи под појасот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Додека тие така се умееја што да прават, едно девојче ја фаќаше мајка си за прцлето што ѝ паѓаше до под појасот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Потешко ми беше детето што го носев под појас.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)