по (предл.) - трипати (прил.)

Кога мислат дека е нивниот ден, а всушност е само најнервозниот во животот во кој ќе се избакнат по 7 пати со истите луѓе - кога ќе дојдат, кога ќе речат „ДА“, па уште еднаш кога ќе речат „ДА“ во црквата, па кога ќе се фотографираат, па кога ќе им го предаваат пликот, а тие под прстите, од дебелината веќе знаат колку им се блиски или далечни, па кога ќе се разигра невестата и кога тие истите, од многу мерак дека ептен добро играла, ќе ја зашлапаат по трипати по образите и по шминката која дебело си ја платила... сѐ до бакнувањето заради тортата и бонбончињата!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Доаѓаат со бајраци и со труби и преповторуваат: сите ние веќе по трипати бевме мртви...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Го зедоа луѓето јажето и го спуштија ковчегот во гробот, фрлија со рацете по трипати земја врз него која притропа на капакот како јадар дожд.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Филмовите ги консумирав понекогаш по трипати на ден. Одев и на кино утро. Ми требаа кино информации. Не сакав да имам непознаници.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Вратите затворени, козите прибрани, децата растат низ нивните соништа.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ќе заседне во некоја биртија и по трипати ќе се менува во денот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)