по (предл.) - двапати (прил.)

Секој ден тераше по двапати дрва, а обата пати носеше цели лопки горски цвеќиња: јаглички, петреви гаќи, вратика, коловер, матерка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ноќе им ги гледаме англиските куршуми: светат ко секавици и по двапати пукаат. Дум, дум.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тие се познаваат, се смешкаат, те шмекаат и по двапати го пропуштаат лифтот ѓоамити гледаат во мојот излог и чекаат да дигнам поглед од компјутерот за да ми се насмевнат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)