по (предл.) - светлосен (прид.)

Го опоменува ведата која го соединува со растенијата по светлосни вертикали. Прашањето за коешто нема милост.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ја изгубив сметката на времето и се најдов меѓу изгубените од дружината, врел, со развеана коса и со очи обземени од копнеж без сочувство на луѓе што еднаш веќе минувале по светлосната врвица на првата младост.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)