А таа спужена бразда, таа ораница во снегот, што можеше да биде здогледана уште од далеку како ја сече неоскверната бела зараменетост на снегот од крај в крај по самата средина на долината можеше да биде само една сомнителна дира.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Како да комуницираш со иднината? По самата природа на работите тоа е невозможно.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)