по (предл.) - ќеф (имн.)

- Демек оваа нашава, планинскава, не ти е по ќеф?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Така тогаш правеа Трбиќевците и српските џандари во поробена Македонија - убиј некого, кој не му беше по ќефот, убиј го чинеа потајум и прогласи го за избеган во Бугарија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тие, навикнати дома во сѐ да им се угодува, „да им се оди по ќефот“ како што се вели, го задржуваат истото однесување и со другарите.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А ти потоа влегуваш во таа миризлива бела, или сина, ини црвена сапуница, зависи, по ќеф, каква ќе си избереш.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тито не му оди по ќеф на Сталина. Може да пукне! Војна може да има!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)