по (предл.) - телефон (имн.)

5. ЕНТ. ДЕН Дневна соба.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Прекрасна бринета облечена само во мидер и брусхалтер седи во фотеља и разговара по телефон.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Што?! - се избезуми татко му на Митко и брзо по телефонот ја побара Противпожарната.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Следниот ден, еден ден пред доделувањето на дипломите (имав единаесет петки и една четворка, се разбира, по физичко образование), ме свикаа по телефон во училиштето.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Го прашав дали се шегуваше кога по телефонот ми рече дека сака да се замонаши.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Само затоа и прифатив, кога ми се јави по телефон, да се видам со него.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Неговата земја веќе десет години официјално беше Австралија, а македонски зборуваше само еднаш месечно, по телефон, кога во ниедно време меѓу денот и ноќта, заради разликата во времето, ќе се јавеше да ја праша мајка му како се.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Муабетите по телефон не ти се исплаќаат, шетањето по Игнација во Солун во сите продавници за автоделови безуспешно, за на крај да се одлучиш на чекор „Д“, па фино си „упасуваш“ плексиглас и Господ да те види.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Повторно, шифрантот Иваз, а кој друг! - Амбасадоре, дојдете. Итно е! Од кабинетот на другарот Сојузен!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ревносниот, дискретен и конспиративен Петар Иваз, никогаш не го кажуваше по телефон изворот на испратената телеграма.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
По два дена, ми се јави по телефон дека е готова, дека ја средила својата соба, куќата, исто така, ќе ги затворела, ми рече, прозорците, вратите, ќе ја ставела на место храната за Гаро и за мачката, а видела дека има зоб за коњот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Зборуваме по телефон. Што зборувате?, му велам јас. Ех, што зборуваме!
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Кога Стефан не можел да ја добие по телефон мајка си, допатувал во С. а кога и дома не ја нашол, ме побара мене.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Сигурно се слушате по телефон. Се слушате?
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
А потоа и оној додатен податок: Роза ми објасни дека се јавувала по телефон дури од Градска пошта, добро сум знаел дека Раде не држел дома телефон бидејќи гарсоњерата ја користел само за починка (се разбира Роза притоа не спомна дека таа гарсоњера Раде ја користеше всушност за неговите машки потреби).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Да ја претркаламе угорнинкава, па по удолнинката полесно, ќе биде да туркате...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Стигнавме ли во Елбасан, по телефон ќе му се јавам на командирот на втората колона во Корча да ми прати друг шофер. А ти на линијата, на фронтот!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
На гробот на Изет Сарајлиќ Оној ветерничав април кога спука во Сараево ми рече по телефон дека сепак не можам да ти го испратам она што најмногу би ти се нашло - една вреќичка компири.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Едвај чекав тетка ми да ми го покаже тоалетот - но на мое големо разочарување, имаше само еден тоалет кој им беше на располагање на сите членови од семејството.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Не може, Олга, има работа тука кај нас. Сега да не ти објаснувам по телефон!
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
По телефон се договорија со писателката Ката Мисиркова - Руменова да ги посети в четврток во 11 часот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Вчера, по телефон ѝ рапортирав на командата на баталјонот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А во командата на баталјонот дознаа и по телефон се раскараа со пцости и ми се заканија со воен суд, демек ќе ме стрелаат, ако јас неа не ја стрелам. Како да стрелам осумнаесетгодишно девојче?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Еднаш на баба ми ѝ се јавил некој слаткар по телефон и ја прашал дали кај нив живее некој си Борис кој влегол во слаткарницата и замолил да се јават на неговиот број и да кажат дека не може да си го најде патот до дома.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Разговараше по телефон, се разбира со став на голем бизнисмен, а покрај него стоеја две-три сироти девојчиња.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Среќа што ѝ реков на колешка ми дека ќе седнам на клупата за да разговарам по телефон.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Неколку пати се сретнаа на главната улица навечер,а еднаш Едо и се јави по телефон од јавна говорница.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„А што е тоа што го пишуваш сега. Љубопитна сум“, пак по телефон го прашува Летка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Всушност, Марко својата шоферска работа во Канада ја започнал како совозач на Али во истата компанија во која што Марко уште работи па сега, од првиот паркинг, му се јави по телефон.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Во текот на наредниот викенд Летка го посетила своето семејство во Лаврион каде што нејзините имаат викендица во неделата вечерта по телефон му се јави на Едо: „Да!“ рече со изразита нагласеност. „Таму сум. Среде твојата прикаска!“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Квечерината од истиот тој ден со рингишпилот, најпрво ме побара Аделина по телефон, а потоа, малку подоцна, и Огне.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Биси, знаеш што? Многу е фраер оној Огне. Што велиш, да се фатам со него, а? – директно таа мене.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)