по (предл.) - слабина (имн.)

И го удри така со нога по слабините што овој само се преврте и, без да пушти глас, остана на место мртов.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога почувствува во рацете дека јас нејзиното барање го исполнувам, таа тогаш, додека јас се спуштав на колена лизгајќи ѝ ги дланките преку колковите и по слабините надолу, го отпаша коланот од бањарката, се разголе откривајќи се пред мене без гаќи, со своето тело како целото излеано од млеко, ми допушти да ја изгледам па ми ја стави дланката од својата десна рака на темето и додека ги подвиткуваше нозете во колената и ги подрасчекоруваше, ми ја стегна главата, просто ми се навре на лицето...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Иако нема муви, говедата постојано се удираат со опашките по слабини.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Студи, а мене капки пот да ми се тркалаат по слабините.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како да сакал да го развлече разговорот во исчекување дека можеби ќе дојдат селаните и ќе ги подберат жените пред себе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Стоел зад попот и кришум го удирал со тупаница по слабини.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Чекорев по патека што дивечот ја длабел по слабините на Осогово низ години, низ векови, додека бегал од камењата, од стрелите, од оловото.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Кога паѓавме од изнемоштеност, војниците нѐ удираа со клоци по слабините.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Зошто? Вртеше само со главата, пребирајќи по слабините.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ако се поткренеш, дождот ќе ти влезе во вратот, по ’рбетот, по слабините.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе седам и ќе се пофаќам по нозете, по ребрата, по слабините. Да видам да не имам нешто скршено, шинато, скинато. И таму, на скали ја предремувам ноќта, ја измеризувам. 245
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)