по (предл.) - сенокос (имн.)

Арно ама, еден ден, лето по сенокос, ова време вака, на зајдосонце, кога отидов да го земам од каде што го имав врзано да пасе во ливаѓето Бела Војца, не го најдов. Ми го украдоа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Летно време, по сенокосот, тој и дедо му и си спиеја во плевната.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)