по (предл.) - природа (имн.)

Бистер по природа, научи да пишува уште во своите четиринаесет петнаесет години и уште од осумнаесет дваесете почна да се меша со самите Турци аскери и нивните забити.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
По природа бистер, научи да чита и пишува од тебе — од мене, ја изучи кај Чала в село наусницата, светчето, псалтирот и некако со аргатите што одеа во Метуите и Кесендрија се завлечка во Солун, та место да оди да жние на светогорските манастирски чифлизи, тој остана во Солун.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Поезијата по природата на својата основна функција – има амбиции да го преобразува и времето.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Особено, кога станува збор за поетското искуство кое по природата на својот израз се наложува како едно од најчувствителните подрачја на творечката семантика, воопшто.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
„Ѕидот паѓа еднаш во животот, кретену!“ му рече пијаниот тапанар, а басистот, посмирен по природа, го убедуваше дека не смее да го пропушти концертот на Пинк Флојд.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
ТОМЧЕ: Ништо, тетка Ефке.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СТОЈАНКА: (Сентиментална е и силно заљубена, како и Томче, но, чувстаувајќи се навредена и загрозена, западнала во моментна настројба на огорченост, зајадливост и жестокост, во држење кое се поклопува со некакво инстинктивно женско тактизирање и уценување, иако по природа е непосредна, искрена и кротка девојка.) Добро утро...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Јас сум многу љубопитна по природа и моите дома често ме нарекуваат „досадија“, демек- сум била здодевна со прашањата, со упорноста да го истерам докрај тоа што ќе си го наумам, па ги „давам“ понекогаш до бескрај, додека да “им пукне филмот”, како што има обичај да рече мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Прагмата морала да не му даде простор на правото на Македонците за нивно обединување, пред сѐ затоа што на Еванс му биле познати ставовите на Грците спрема Македонците во Грција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Реалист по природа, по сите негови согледувања и анализи, Еванс можел сосема слободно да заклучи дека и покрај желбата за обединување на Македонците во една независна и самостојна Македонија, што и тој им го посакувал да го остварат како нивно право, Македонија како таква „не може да егзистира“ и дека е тоа „непожелно“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
По природа не сум баш многу скромна.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Дека сме такви по природа. Млади, слободни луѓе.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
А по природа беше, како што се карактеризираше самиот и екстровертен.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Бидејќи по природа комуникативен, натпросечно за својата средина, на Миха му беа малку контактите со домашните, со колегите, пациентите и студентите, па бараше соговорници во театарските бифиња, во Клубот на писателите и Клубот на новинарите, одбегнувајќи го сѐ повеќе Клубот на пратениците, но затоа пак не му беше зазорно да наврати во некое маалско кафуле.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Скромен сум и повлечен, по природа не сум плашлив.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Сега сум затворен не само по природа ами и по закон.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
По природа беше покорна, послушна, кротка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)