по (предл.) - полјанка (имн.)

- Леле, тато, ама цвеќиња! - свика Билјана, ми се откачи од раката и се растрча по полјанката. - Тоа се јаглики! - реков.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Магарето срика, се стрча по полјанката, почна да скока и да клоца и го фрли јавачот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)