Потрча, затоа, по камионот и ја крена раката како да сака да го запре, возилото ли, неа, текот на времето, животот ли каков што дотогаш му беше даден, што брзо се оддалечуваше итајќи незапирливо во непозната насока, а потоа виде дека е залудно и застана.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
— Собирајте се, викам, и пуштам курири по камион.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)