по (предл.) - зајак (имн.)

Ни пет ни шест, Јован ја нарами кремењарката со која одеше зиме по зајци и — испадна комита!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
24. МАЧКА СО ЅВОНЕЦ НЕ ФАЌА ГЛУШЕЦ - а некои со тапан по зајак јурат, овој, пак, нели и брзоног и ушест, свирката ја слуша, ситно оро игра, дејгиди ура, ура!... реката песок носела морето да го полни!
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
„Трчи Митре по зајакот што избега. Ако го фатиш твој е!“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)