по (предл.) - гради (имн.)

- Ја откопча. Со наводенетата крпа ја трие по плеќи, по гради, под мишки.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Замолча, се потчукна по градите и подждригна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога рацете се обвија околу него, се стресе, зашто не ни слушна дека некој ја тргнал пластичната завеса.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Топлата вода пријатно му се слеваше по рамената, по грбот и по градите.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Му ја раскина кошулата и неговите тврди прсти бргу зашетаа по градите, рамењата и рацете.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
ПАНДЕ: Не бога ми! ракијава ќе ја испијам, а филџанов ќе ви го оставам. (Пие и со раката си врви по градите). Ооо, хо, хох! Што убаво ми стана! (Пие). О, хо, хох!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Сполај на господа што не јадат свинско. (Се чеша по градите.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СЕЛАНЕЦОТ: Токму така.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Една мала, топчеста бригадирка, преврзана со бела шамија, кога усети дека ја блисна студена вода и и’ се разлеа по градите, цикна преплашено и го испушти чанчето на земја; Мече се засркна од смеа, а после нацрпи во црпалото пак вода и уште неколку пати ја плисна бригадирката, која што беспомошно се обидуваше да се одбрани со раце: – На, сакаш уште!
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Излегувам пред нив и едната старица ја остава работата, што се вели, и ми се пушта да ме тепа, да ме удира по гради.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не сака ни велење оти како ќе речам јас (Се чука по гради).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- Смејте се, - рече татко ми, - ама бато почнува со бизнис - и се чукна гордо по градите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Ете, тука - се удира по гради – како имела болката се залепи, стега и гребе и шепоти, наслушнува, никаков глас, никаков шум не допира, само тишина, нема ништо, пусто е.... а тоа пусто боли, та не престанува.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Го чукна по градите и му ги провери пулсот и температурата.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Попладнето дојде лекарот, повторно. Го потчукнуваше по градите како по некаков мал барабан.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Сум го пикнала зад качињата, во конопта. Ја мачкам Роса по челото, по вратот, по градите, по рачињата. Ја редам со крпи, со ракиени облоги.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се удира по гради и вика: „Јас не сакам војна со Србија, јас никогаш не исках војна со Србија, вика, јас сум за Стамболиски, И теј нататак.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И кој што ќе фати, вели, срце, корупка, рендаат, вели, а вода и семенки им капат по брадите, по градите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кожата на лицето и снагата му беше ишарана со пишанки, бенки, та Богуле често се слекуваше пред огледало да ги гледа, зашто (онака како што му беа групирани по градите) му личеа на соѕвездијата: бик, овен, голема и мала мечка, ралник, пирустија, стрелец и други соѕвездија што ги учеше во училиште.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)