по (предл.) - вреќа (имн.)

Што е ова тврдо на дното? - Ориз, ефенди, ориз! - почна да се правда Доне.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тој наново почна да чука по вреќите со раката од врвот па сè дури до дното!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)