по (предл.) - беспатје (имн.)

Човекот во расправа со душата „Душата погледнете ми ја! Отидов по беспатие! Не ја слушам!“
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Така задумани, влегоа во џипот и тргнаа по патот, поточно по беспатјето кое водеше до Ошево, село заборавено и од Бога и од властите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се лутеа ли на оваа зима, натоварена со студ и глад, на нејзиното несопирливо чекорење по беспатјето по кое минуваат само дивите ѕверови - мечката, која меко се отфрлува од задните на предните шепи, и волците, кои веќе неколку дена јурат подавајќи ги црните муцки кон младата волчица? Кој би го знаел тоа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тешко беше качувањето по беспатјето на долот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тешко беше качувањето по беспатјето на долот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)