по (предл.) - бајачка (имн.)

По вршеље се даде по бајачки и вражалки, ама лекот не можеше да се најде.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ја носеше по лекари, по бајачки. Врвеше времето - ништо. Таа зафати уште повеќе да се дебели.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ѝ дојде дури до обравчето, под обетката. И сега ја носиме по еќимки, по бајачки. Ја бараме. Врват патиштата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ја носеше Дукле по лекари, по бајачки, по кушачки, по разни бањи, но ништо не помагаше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)