по (предл.) - дваесетина (бр.)

Јас во тоа време бев познат по тоа што со себе, посебно на журките, носев најмалку по дваесетина луѓе.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но по дваесетина години заедничка среќа таа ненадејно умрела.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Секоја куќа имаше по дваесетина кози, башка волови, крави, маски, магариња, коњи и секаква друга живина.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
По години, веќе возрасен, по долгата, неколкугодишна разделба и средбата под туѓо поднебје, од мајка ми ќе слушнам: - Ни рекоа дека штом помини лошото децата ќе ни ги вратат и тоа по дваесетина денови.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Со парче од керамитка на еден камен од ѕидот влечевме црвена црта и со неа ги бележевме деновите што одминуваа и секоја ноќ сонувавме камиони што нѐ чекаа за да нѐ вратат дома, зашто беше речено дека по дваесетина денови ќе се вратиме... не знам зошто и не знам кој ни рече дека тука ќе дојдат камионите и тука секој ден ги чекавме...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Пол помисли за момент и рече: „Па, добро се најадуваат на журките”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)