На самиот врв се наоѓа планинарскиот дом изграден во вид на кула, со прекрасна глетка кон градот Скопје - како што вели - од птичја перспектива!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Можеби тоа несовршено палто на Поетот нема задача да го прикрие неговото торзо од птичја кобилица.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Или, на друго семантично рамниште, кога во истата приказна истиот јунак, предок на махараџата Раџнапур кој уште во 1521 година се расправал со ајдуци, ќе му претскаже на нараторот дека „по две години ќе оболеам од птичја болест и оти не ќе говорам, туку понајчесто ќе чурликам и чурликот ќе го запишувам и од него ќе направам книга во која многумина болни ќе влегуват, здрави ќе излегуваат“ - што друго значи тоа освен дека нараторот ќе стане поет и дека со својата поезија ќе ги лекува луѓето?
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Мене ми рече оти по две години ќе оболеам од птичја болест и оти не ќе говорам, туку поначесто ќе чурликам и чурликот ќе го запишувам и од него ќе направам книга во која многумина болни ќе влегуваат, здрави ќе излегуваат.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Како да лежел врз созвучие од птичји и ангелски песни.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ракијата му помогала да се чувствува како младоженец и да заборава дека грбот му бил свиткан под товарот на мачниот живот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)