Живеејќи во свет во кој партијата беше „Бог и батина“ никој не помислуваше дека еден дедо со исклучителна блажена фаца, со очи од кои зрачи добрина, еден облак во црвен плиш може да биде помоќен од партиските џивџани.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Стигна жалба дури и од партиската организација на Театарот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Бев повикан од партиската централа во една специјална комисија која заседаваше во Кремљ.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
- Москва - им велеше на најблиските од партискиот врв - ќе ни помогне.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)