Бе рекле, тоа е онаа иста поетика на прошетката којашто, своевремено, на книжевен план, толку успешно ја промовираа француските надреалисти при средбата со магијата на еден Париз (иако нејзината генеза треба да се бара веќе кај Бодлер).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Еднаш се умира, стопанка му.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Е море, ќе проштаваш, Толе, за утре, туку излези денеска од село! — си помисли коџабашијата во себе и отиде кај поп Ристета да се посоветува што да прави да се спаси селото од очигледна пропаст.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„ Асоцијациите со 1001 ноќ или со приказните на Шехерзада се повеќе од очигледни.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)