Кога ја изговараше синтагмата Октомвриската револуција, тоа го чинеше со тивок глас, гледајќи несвесно лево-десно, уште не можеше да се ослободи од напластениот страв во душата од Голи Оток, којшто како да беше поминал во инстинкт, како рефлекс, иако беа поминати години од неговото ослободување и никогаш целосното рехабилитирање.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Запревме на една височинка каде што ни се нудеше со сета азурна раскош синиот хоризонт на Средоземното Море.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Морето ми се нудеше како излез од напластената историја на картагинскиот брег.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)