Симон на Димитар Башевски во некои аспекти е можна верзија на Селимовиќевиот Ахмед Нуредин, кој исто така може да се толкува и како раскажувач кому не можеш докрај да му веруваш, кукавица, тип со политички аспирации, човек којшто настапува од интелектуални позиции и на мигови изгледа дека повеќе му е важна универзалната Правда, отколку да се спаси братот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Е, тој круг не ме интересира.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Па, доста е од интелектуални мастурбации. Ако ништо друго, немам време.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)