од (предл.) - зелен (прид.)

Есента веќе се јави на прагот. Буката во Лигураса за една ноќ ја мени бојата од зелена на жолта, градините одамна се „испуштија" и мажите ги качија прачките (бобовици) по врбите да презимуваат, за напролет пак да ги накачат граовите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
По една лепеза од зелени рскавици прекриени со шупливи, накострешени влакна, преку која Рептилите ја земаат таа течност, им стрчи зад секое уво. 18 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Академици: Сите членови на Академијата се старци и носат на главите абажури од зелена свила!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Работи што се тркалаат сонцето, од пладне до полноќ; тинејџерки на ролерки на кеј лете; ти, во тревата, кога си весел; портокал испаднат од ќеса во гепек; Сизифовиот камен; количката на скалите во „Крстосувачот Потемкин“; нечија отсечена глава; клопчето на Аријадна; оревчиња на Бадник; капка пот помеѓу големи цицки; фудбалска топка во неуспешно бегство од зелениот терен; една солза, па уште една, па две-три; Големото тркало; годините, и ние со нив.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Сега, допишувајќи го ракописов во утринските часови на средата во таа недела, тој се плашеше дека може да му се случи да го развлечува раскажувањето само и само да навлезе во последната страница од зелениот блок и така да го подмири својот предрасудок на штета на ракописот, да не му направи услуга на своето дело.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Најзадоволен ќе е ако прикаската се исцеди некаде на половината од последната страница од зелениот блок.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Татко, не мене, ами Борко го прегрна со едната рака и го прибра до себе и, слушнав, како тој да бил болен и одделен од дома, а не јас, го праша дали сака од зелените или од црвените бонбони.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Камионот настранува и се исправа и кашла среде оглоданиот предел од зелени смреки и темни, препланети грмушки.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оној стоеше пресвиткан и нем на сината месечина, токму како некој од оние ангели од зелен мермер под маслините.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Сум одел само до Кратово. И по друг пат, маскарски, над Џгури кај што се топи во жижници олово и сребро. “ ...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Уште дедото на некогашниот маскар кој ги минувал овие патишта, еднаш дури и со благородниот патник Челеби од Стамбол, раскажувал во Кукулино за тој град од камени куќи, стари мостови, џамии и беговски кули и прозорци од зелено стакло и со стотици чешми и водоскоци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„О, бое!“ рече Брчалото и мрзоволно стана од зелениот пластичен стол.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Овде? му покажуваше на чичко Илјо девојката од неговите писма и не го тргнуваше прстот од зеленото катче на макетата.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Гитарата беше ставена во торба направена од зелена патка, а ако го сфатите ова значење, веднаш ќе ви текне дека Сем Галовеј беше Последниот од трубадурите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
По вкусната вечера, Сем ја откопча торбата од зелена патка и ја извлече гитарата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тој првин ќе си вечера, а дури потоа ќе пее за љубов на уметноста.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Што точно зацутело од нив, не е сосема јасно – можете да бидете прилично сигурни дека тоа не е некој меч: можеби било гудалото, или шпагетите замотани околу виљушката, или нечија женска марама.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Беше измаглица во маглата на темнината, и ова место беше ничие место, и овде воопшто немаше ни година ниту час, само овие луѓе во безличната празнотија на ненадејниот мраз, бура, и бела грмотевица што се движеше зад големиот стрмен панел од зелено стакло — секавицата.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)