од (предл.) - див (прид.)

2. Натаму од Неделска Вода, околу наоколу по должината на целиот гребен на Потковица, некаде и на падините, под осамена оскруша, под осамен глог, или под осамен џбун од диви рози, сѐ до нејзиниот крај, односно сѐ до почетокот на источниот лак, се таат Средочна Вода, Топла Вода, Киселец и многу други знаменити или безимени води кои служат за поило на луѓето, на добитокот и дивината.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Воопшто, Потковицата беше прочуено ловиште.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Навечер воларите се враќаа со полни капи јајца од диви патки и од диви гуски, а во неделите и празничните денови луѓето со кошници тргнуваа низ Беговски ливаѓе за да собираат јајца.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Црна магла се издигнува над мојава изгубена душа понесена од дивиот порив на чувства и страсти што горат низ моиве вени.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Телово беше претесно за тој оган што изгоре се и се претвори во пепел.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тогаш му се чинеше дека ѕидовите на станот ќе се срушат од дивиот ритам на бесот што го слушаше во себе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тоа е грижа на џелатот да го зачува него од дивата сурија затесната меѓу ѕидовите и веригата војници.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Дивиот трендафил? Нели бастунот на санџак-бегот беше направен од див трендафил?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
По цел пат да ми е и благо и тажно и лесно и мачно, небаре на гладно срце да сум сркала мед од диво улиште.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Малата куќа, чии прозорци почнуваа рамно од дивата трева, беше без стопан.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
2 Земјата полека се ослободувала од дивиот мраз кога двајца идни воденичари и посници без апостолник и без расо дошле во манастирот на светецот Никита да побараат благослов од игуменијата Минадора.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ако не го најдеме тоа, еким-ефендија? Зима е, Онисифоре. Нема по ридиштава диви краставици да му џбурнеме в ноздри нивна вода. Погледни му го суратон.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Селото и сѐ околу него било пусто, а какви болки вриеле во душата на тој човек, не се знаело - ни тогаш ни сега.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Суровата игуменија Минадора рекла со скаменето лице неколку утешни зборови и го развеала манастирското знаме со извезен лик на маченикот Никита.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во тој ист вторник, иако очајот и плачењето не стивнувале, жените, дури и оние самохрани леунки и трудни вдовици наполниле неколку карти со ракија од диви круши, од грозје и од цреши и натовариле на две магариња дисаги со леб и лук, па една по друга, секоја со запалена борина во рака, пошле да ги пречекаат последните од дружината; да ја плашат со оган и писок чумата или улерата, болештина што им била позната на дедовците, еднаш, којзнае кога, додека и пците бегале од злото и се јазеле по врели карпи далеку од сите човечки патила, и побеснувале, и станувале гозба на волчи свадби или се здружувале во глутница со ревење да ги заплашуваат чобаните и бачовите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Проказник пак прашал што ќе се случи ако не го најдат тоа, и веќе никој не знаел дали мисли на жолтеникавата грутка од говедска жолчка или на моќната вода од диви краставици.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јаков чувствуваше дека телото му е топло и од кожата, му се стори, му испарува преостанатиот дел од дивите мириси на Ребека.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ане уште се чешаше, како да бараше гниди под местата каде што го јаделе вошки додека од селанец станувал граѓанин преку војничките нуларици и запрашувањата на влакнестите места за да се накалеми од дива во питома (о)вошка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Низ вратата некако невидиливо, прелетаа Дедомразовите санки носени од сиви елени од див детер.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Од последното стебло на буковата шума косо се спушта неголема чука и станува испресечена со ендеци и ретки куси сенки од дивите грмушки.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ми се гади од диви и питоми животни.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Разулавените граѓани рушеа сѐ што беше златно, па градот заличе на град нападнат од диви непријателски орди.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)