За да видат на ехо колку вода се собрала во дробовите и за да те издренираат мораа да те стават на количка и да те однесат до Пулмологија каде што работеше твојата соученичка од гимназиските денови Рина, која мораше да интервенира.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Целиот разговор наликуваше на посета на стар и заборавен роднина, полн со непријатни паузи, и прашања, и тоа од оние колку да се врти некој муабет, во најголем дел поврзани со нивните другари од гимназискиот клас.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
За среќа, беше останала по некоја книга уште од гимназиските денови, па имаше што да се прочита.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Оваа латинска изрека ми остана во сеќавање уште од гимназиските клупи.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во свеста ми се јавуваше руменоликата глава на воспитачот, сѐ така самоуверено исправена пред мојот поглед, под знакот на онаа курзивна максима од гимназискиот
лист, - а мене сурово ми се свиваше тупаницата и ми се чинеше дека стискам во неа нож.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)