Но, колку што се напрега да го најде излезот од лавиринтот на спомените, тој толку повеќе останува пооддалечен од вистинските, барани спомени.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Се враќав дома од вистинска аскеза.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Македонската концепција за државно и национално репрезентативна main-stream култура, било таа да е државно- демократска или национално- либерална, со таа аисториска замена на политичкото со културното, или поточно: замената на реалното со имагинарното го чува македонскиот национален корпус од вистинската внатрешна политичка диференцијација и на подолг рок ги оневозможува шансите за Brad Holland демократизација и модернизација на македонското општество.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Чувствуваше сладок замор, чувствуваше потреба од вистинска, здрава починка.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Новиве технологии се обидуваат виртуелната реалност да ја направат помоќна од вистинската реалност, што е вистинска несреќа.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Второ, зашто и самиот сум во поезија на фрустриран бегалец, прогонет од вистинските и вообразени страшила од стварноста.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Човекот продолжи да зборува, неврзано, но спонтано – за будењето на пролетта, за загаденоста во Градовите, за неможноста од вистинска комуникација.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Така здушени, малечката и големата уста, упатувајќи си топли здивуви една во друга, најпосле Пелагија беше совладана од вистински длабок сон.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Семовиот репертоар се состоеше од педесет и пет смешни приказни и околу триесетина или четириесетина песни. Но, по никоја цена не запираше тука.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Но внимавајте, не како начин да се откупи – ниту Сем Галовеј, ниту некој друг од вистинските трубадури не беа директни наследници на починатиот Томи Такер.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Секогаш далеку од бездушните кафеани и од малодушните девојки. Од одговорноста и работливоста. Од сезнајните и од нивните следбеници, од пократкиот пат и од вистинското решение.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)