од (предл.) - ваш (прид.)

Чини ли? Што велиш ти? Кој ерген бендисуваш од вашите, а?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но сега, кога тој и рече дека ќе гледа да ја омажи, да ја теслими на „некого од вашите" наполно се смири од тој страв и почна да си ги реди во умот сите ергенчиња од селото.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пикасо, еден од вашите идоли, беше левичар, чинам, додека вие сте малку поконзервативен.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
И да вели амин И мајка ти потоа да стане И да ја принесе првата чинија узреани черешни Од вашиот двор.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
И ако промовирате политика на идентитетот, тогаш за вас не постои друг начин за однесување кон идентитетите различни од вашиот, освен да се натпреварувате со нив.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тоа што не го гледате, а го слушате, тоа сум јас и ви зборувам далеку од вашите очи, скриен под врвот на планината во месноста наречена Мрак.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Врските меѓу литературата и филозофијата се покомлицирани отколку што, се чини, мислат оние што ми противречат. Од ваша перспектива значи нема инкомпатибилност помеѓу разни жанрови?
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Преплашени од симболиката каде бог виси на дрво, ја скршивте вазната на Промонис, од вашата нечиста совест...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Пеколот ќе се тресе ко иструлен чардак од вашето посакувано присуство, додека рајските порти го ставија огромниот катанец за вас, нема место под тоа небо...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Оној другион го губи тактот, несовладливо му упаѓа во мислите на Арсо, кој сега смело ги урива неговите доводи: „Ви е судено да умрете не од вашите зборови, туку од нашите бомби“! Страшно е да се гледа тоа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
3. Вештите церковни, както потир и с его нужно е обраха; ризите свештенически украдоха и наконец нуждата наша не учи како от Ваше родољубие да просим.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
На почетната страница од нивниот сајт напишано е: Се надеваме дека до сега не сме ве разочарале, и дека повторно во некоја песна, некој стих, некое зборче или пак тон, ќе пронајдете дел од себе, дел од вашиот живот, затоа што светот во кој што живееме, малку е убав, малку за нигде, ама единствен кој што го познаваме.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Или ве држи константно така што луѓето се изненадени од вашата издржливост, или вториот ефект е едноставно ништо, не може дури ни да ви се „дигне“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
20.00 Постои тенденција на чести ерекции за време на почетната фаза од пушењето, што ме потсеќа, кога сме веќе кај оваа тема: за сексот во однос на хероинот можам да кажам две работи.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
- Нашата понуда е почесна од вашите муцки.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Крадцине го испофалија момчаков, - рече едниот гардист.– Да го пуштиме да весла, а?
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
„Пред некој ден прочитав еден од вашите написи во „Тајмс“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Шефот на станицата, оној добар човек со црвена капа, а и со црвено лице, одеше од оган до оган и ги храбреше луѓето, велеше Оние од вашата Македонија ќе го пуштат срцето, велеше, и тие имаат душа, луѓе се, ќе сфатат што значи ова ваше преселување на станицава, велеше Знам дека не е целата работа само да се има плодна земја, дебела вода, бел леб и стреа над главата!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ме болат табаните Од вашата немилосрдност, Мили мои, Во намерата Да ги сечете гранките И да ги плетете како години Под чија тежина Старееме.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Сполај ти ногу и да сте живи, вековити, да се ќердосате, господ некој к'смет да ви даде, и од ваше срце да си исчекате и кршчење, и свадби да направите!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така куртулија од вас да имаме, од вашиве маки што ни ги давате.“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- Ах, жени, жени! Ако не бев доволно фин веројатно ќе можев да речам дека богатството на вашите намери не се исцрпува со вашите постапки туку и со желбите што греат од вашите очи!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Луман сега заведе вергија: месечно, рече, секоја куќа од вашето село ќе ми дава по лира, наесен на секои сто брави, овци и кози сакам по пет за мене и десет ока сирење, а за пролет секоја куќа нека ми чува по руно волна, тие што имаат по дваесет овци повеќе – по пет.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Ти кучко малечка, да молчиш, - ѝ свика брадјосаниот нејзе. – Кажи бре ти кој е најгазда од вашите татковци? – го праша тој Пецета, кој сѐ уште го држеше шишето в рака.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Мојот живот е управуван од вашиот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тоа секогаш треба да го имате на ум“, ѝ се исповедал божем тој на Рајна.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
ТЕОДОС: (Згрозен.) Ама од шише, од едно шише...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Од ваши усти, во моја уста! (Му го дава шишето на Поцко, упатувајќи го со скриена мимика на Теодос.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Електрична метла што вештерките ја јаваат кога не смукаат нешто друго. (Може да ги исчисти дури и валканиците од вашата смрдлива душа.) Како и да е, си ја знае работата.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Во овој миг не можам да се чувствувам поинаку, освен превосхитена од Вашето внимание!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
КИРО: (Поаѓа како да ќе излезе. Застанува. Се врти.) Од мене бараш помош? Зедов на душа еден куп од вашите.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Нешто зборуваа, ама од никоја од девојките не слушнаа збор. - Девојки, слушајте ме. Соберете се така како што сте од вашите села.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Има многу наши од преку граница, од вашата ревизионистичка Југославија, наши бре, од иста етничка припадност и вера, пардон националност, кога ќе дојдат овде во татковината – мед и млеко откриваат, рајот го гледаат, некои и до Водачот стигнуваат, а кога се враќаат, друга песна пејат. Мизантропи.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во бараката на штабот, подигната во сенката на високи црници беше тихо, толку тихо да не се слушаше ни мува да брчне. – Значи, вие сакате да станете бригадири? ги прашаше по втор пат командантот, гледајќи ги се’ така потсмешливо или пак така им се чинеше. – А зошто не сте се пријавиле во бригадата од вашиот град?
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
— Од вашата уста нема да се навредам, му велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И вистина дојде глас во лончето: Оливера Поточка е седум соби подалеку од вашата!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)