Ако не копа и погребува, тој, покрај ретките разговори, квечерум и зорум чека крај џадето и преку ден по ендеците и по, бурјанот бара писма, обични, какви што пишуваат војниците од фронтот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Пандо стои скраја од џадето. Во грлото небаре има грутка.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Скраја од џадето, скриена во збитолистот на благунот, пее белотртка.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Писменцето што го држи во пазуварката како да го гори, небаре му се прилепило како лишај на карпа и не знае како да го скрие од погледите.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Неколку од момчињата кои во текот на ноќта ги будеа доброволците го видоа Нумо кога стигна до камионот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Кога влезе во бараката, беше посмирен.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)