од (предл.) - усна (имн.)

Реши да се соочи со вистината која можеше да ја чуе само од усните на неговата љубена.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Како да сакаше да се пофали самата себеси: „Гледаш, и мене ми е дадено да избирам“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Ова место го избрав за мој вечен дом“ соопшти таа, а насмевката не ѝ слегуваше од усните.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Немам разбирање за тие, кои сѐ уште не го скршија од усните печатот на молкот и јавно и отворено не признаа и не покажаа со прст на виновникот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Птицата одлета и од усните на Билјана го однесе и прашањето.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Фанка, ранета во левата рака, потстенкува, ама песна не одлепува од усни.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Св. Петка се струполи на земја парче по парче распарчена од острата сабја на бездушникот па ја одведе во Цариград Главата и одсечена уште ни порака испрати тоа и го прочитав од усните усните и подгорени.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)