Подарениот појас под неговата бедна гуња се обвиваше избледен, по боја сличен на иловицата од урнатината.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Од урнатините, кои некогаш беа заедничка куќа, за спомен го зеде Тито, којшто нагло воскрсна во ликот на новиот хрватски претседател.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тој се сети како еднаш по - експлозија на една ракетна бомба, помагаше да се извлече еден труп од урнатините, и како беше вчудовиден не само од неговата неверојатна тежина, туку и од тоа колку е вкочанет и незгоден за носење, поради што наликуваше повеќе на камен отколку на месо.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Жената излегува од урнатините. По неа и мачето...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Од урнатините, што некогаш беа заедничка куќа, српската страна го извлече сивото одело на комунизмот и го натегна врз својот претседател.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Нишна со главата како да поздравува некого во далечина.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сиот шут се собирал на едно место и така израснал ридот, денес озеленет, кој по ништо не потсетува дека е создаден од урнатините на градот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во земјата што се распукна се скрши и кичот, како дел од нејзината монолитна идеолошка стратегија: секоја страна од урнатините ги извлече соодветните делови и ги залепи во своите нови стратешки чудовишта.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)