А имаше и јасни излези од стапиците на разните – изми.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тоа било сѐ што давало некаков знак на живот и во целата таа шума, а тоа сега го опфаќало сѐ повеќе и оној човек, со едната покуса нога, на дваесетина чекори од стапицата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И сега, кога Тода разбра оти Крлето се искубало од стапицата, и дојде мило и не можеше до дома да си дојде од задоволство оти таа прва ќе и ја каже на золва ѝ Нешка пријатната новина.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ако тој воопшто прифатеше разговор и ако со тоа авторот не влезеше во некоја од стапиците на Еда коишто никогаш не беа безопасни.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)