од (предл.) - срт (имн.)

Очекуваше, постојано со некој страв од секое свое движење, просто како да се вардеше да не го исплаши самото разденување, што газеше наоколу напрстечки со плаховит чекор на срна, а за сето време внимаваше да не испушти од својот поглед ниеден миг на ниеден од сртовите над себе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Црн Камен е мал, мазен, заокрулен, црн рид, (веројатно таков, црн, е поради составот на каменот, гранит чиј состав содржи повеќе железо) кој уште од сртот на источниот лак се слизнува во Драмчески Ливади.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Од трите страни, од горната, источната, од јужната, од кај Молитвена Вода, и од северната, од кај Станкоски Рид, заграден е со шума, а само од долната, од западната, од кај Драмчески Ливади, сосема е отворен и пристапен.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Од сртот, од Плоштина, до водата се стигнува по едночудо разгазени патичиња, а од населбата во Потковицата само по едно кое е добро натратено и кое, откако ќе ги прегази Мала Вода и Голема Вода, се издвојуваа од Градишки Пат и низ Деркова Дрма трага право пругоре.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Штом ќе изгрееше сонцето, орлите, во јата, ќе јурнеа од сртот на Потковицата спрема Беговски Ливаѓе, а лукавите штркови ќе ги намамеа во блатата, и тука, на земја, ги убиваа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Низ еден од долгнавестите прозорци гледам како сонцето, утрено или предвечерно - не знам, е преполовено од срт на многупреслапна планина.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Од неа, од нејзиниот центар, на сите страни постојано дуваа ветрови и в час ги растураа, ги туркаа натаму од сртовите.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)