Во мигот кога не сме задоволни од сегашноста, кога нашето небо облаците ќе го затскријат, ние ги затвараме очите, за да ни се разоткријат ѕвездите скриени позади нив!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Волшебната тајна на гласот твој ме буди
со копнежот пред-потопен болот ми го плоди,
од сегашноста ме краде, мајчинство ми нуди
небаре носталгија на боите, до исконот ме води.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)