Неговиот дедо Михаило (познат по тоа што едно време бил визитинг- професор на Универзитетот во Беркли, Калифорнија) и мојата баба Добрила (позната по тоа што пред војната била избрана за мис на Врњачка Бања) се брат и сестра, родени во црковен брак од прадедото Милош (познат по тоа што во почетокот на минатиот век во Швајцарија победил на натпревар по боб-санкање така што не знаел како се кочи бобот) и прабабата Даница (позната по готвење оброци со австроунгарски имиња од типот на штрудли, шненокли и шуфнудли).
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Потем го симна прстенот од својата рака и му го подаде на Филозофот: „На прстенот има запис со сосема ино писмо, донесено од крајот на земјата; прстенот е во воен грабеж стекнат, од прадедото на мојот прадедо.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Стокмија удобен дом користејќи ги широките цврсто градени темели на куќава, што ја кренал некој од прадедовците на Томислав во времињата пред да си заминат Турците.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)