Само модрозеленикавата Сена тече рамнодушна кон историјата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Од последното стебло на буковата шума косо се спушта неголема чука и станува испресечена со ендеци и ретки куси сенки од дивите грмушки.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Минаа години од последното идење кај Манастирот. Тогаш беше жива Мајка.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Ја минав границата како свое триж распетие, спасен од последното, четвртото сталинското, како замена.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Жолтите одрази на сончевите зраци од последното лисје пред да падне на земјата ги придружуваат тажните Палестинци кон својот Јасер Арафат, човекот веќе претворен во симбол, одземен од животот...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)