од (предл.) - пајажина (имн.)

Воденицата сега беше пуста, сета јавната од мувли и од пајажини.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Господе, запази ги животите на луѓето, гласно изговори старецот и го крена погледот спрема пругоре, спрема небото, а тоа модро и проѕирно и извишено потаму од пајажината до која што достигаа неговите кусогледи очи, изгледаше учудено и насила заплатено.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Очите по навика му се лепеа по сивите тантели од пајажината.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Писмородецот рече дека такво нешто во текстот нема, дека не е запишано, а јас видов дека тој не ја гледа таа нишка од пајажината, и дека ја гледа само онаа најдебелата, и дека не дозволува некој друг да гледа нешто што тој не виѓава.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)