од (предл.) - памет (имн.)

„За велјо чудило јас старцки ќе поулавеа по него!“ — си велеше таа кога сакаше небаре да го избрка од паметот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се извади од памет кога во собата во креветот здогледа маж.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Знаеш дека утрово нѐ извади од памет?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа ситуација што се пофторува на секој први и што еве сега пак ја доживувам тука во кујната, толку ме вади од памет што имам чувство дека ќе се шекнам или посакувам да се шекнам, убеден дека шекнатиот за вакви работи не се нервира.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Возачот, изваден од памет, најпрвин се двоумеше дали да кочи, убеден дека таа ќе се предомисли и ќе се тргне.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Го знаеш пократкиот пат до утрото, само сврти десно од погледот па лево од паметот. Тука сме. Веднаш до знакот „не проаѓа“.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Ме вади од памет. Ме заплашува.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Таа жена мене од памет ме вадеше. На сон свршував. Мастурбирав.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
А јас, извадена од памет, подзамижано се трудам да видам од мојот кревет и секогаш, ама баш секогаш знаев дека Душанка си играла докторка и дека, по своја стручна проценка, си го засилила течењето во системот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Ти, жено, да не си се мрднала од паметта, - ѝ се вдаде повторно татко ми.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
И тогаш, тој крмакот скокна од местото и јурна по дворот. Тоа мене од памет ме извади.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
- Да, подобро ќе го нацртам. Не можам од памет...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)