од (предл.) - палто (имн.)

Тој бурична во внатрешниот џеб од палтото и меѓу некои стуткани книжиња извади едно сликче и му го покажа на Коча, а в рака не му го даваше. - А? - Личи на тебе рече Кочо.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Немаше време за прашување, вели Јон и ги откопчува кикиришките што му висеа на предниците од палтото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Лекарите од судската медицина велат уште дека во неговиот џеб од палтото нашле јагленосано клопче; тоа, според нив, била некаква тетратка, на која веќе сосема тешко се распознавале буквите; експертизата покажала дека тоа е некаква песнарка.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
* Ја здипливме улицата послана со нашата неминовност. Последната автобуска станица ти ја закачив на реверот од палтото.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Излегоа испрашени Алајко Ошев и Мире Ирчев, ја истресоа прашината од палтињата, ги стегнаа вратоврските, со трева ги светнаа чевлите и чантите, се искашлаа длабоко, се забришаа со шамивчињата, и се погледнаа со истата сериозност со каква и тргнаа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се наведе и го распаша од неговата половина, та го опаша на својата, бришејќи ја крвта од палтото на убиениот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)