Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Наоколу беа видливи остатоците од минато вечерната седенка: отпушоци од цигари, наполнет пепелник, тук- таму понекое парче залутана пепел од многубројните цигари, празно шише од најубавото македонско вино, и нечисти чаши, на кои останале отпечатоците од прстите на гостите.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Надворешните опасности, пожарите како овој, поплавите, одроните на планините, земјотресите, можат да го уништат мојот успех и да ја направат ништожна мојата идеја, да остане ископината како некој остаток од минатото.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Се разбира, Варшава, која даде големи жртви во војната, е сета во споменици, железни спомен- плочи и слично, кои новите генрации го потстуваат за тоа дека овој град - маченик, страдалник и херој, некогаш физички уништен од Хитлерова Германија, успеал да се издигне од пепелта на уништувањето: поубав, полн со сите свои знаменитости од минатото, кои биле, кои и денес се украс на овој град.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Хрватската илузија, дека фашистичкиот и комунистичкиот тоталитаризам се туѓо тело врз здравото хрватско народно јадро и дека најпосле оствареното владеење на народната волја автоматски е и измирување со злото од минатото и воедно исчекор во демократска иднина, има само една цел - потискување на вистината на тоталитаризмот, а со тоа и негова репродукција.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Таа беше едуцирана на инакво однесување, на друг јазик, на потивок говор, на друг начин на облекување, на други вредности, нејзиниот маж на симболично навестено, ненагласено носење брада, на класична музика, на Европа, на германски повлијаената кујна, на фин бекерај, не на груби лебови, симити и јадења што се носат на глава во зачадените турски фурни, на инакви вкусови, со други културни печати, на Западот, во кој Истокот се вплетуваше како идеја за далечното потекло, длабокиот корен, идентитетот положен во далечините од минатото.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

И покрај добрите односи на христијаните и јудејците коишто впрочем со векови живееа заедно на островот, ѕидините остануваа како наследство што потсетува на едно некогаш јасно и цврсто подвојување.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Тука, во Солун, тој беше начин на живеење. Во текот на овие посебно тешки месеци без Цви, таа уште повеќе се чувствуваше странец во овој град на кој маж ѝ му беше духовниот предводник, а нејзе најважната врска.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Во градот кој го сочинуваше мнозинското грчко население, покрај припадниците на други народи, постоеше и сосем одвоено еврејско гето, опколено со цврсти ѕидови, додуша наследени од минатото и уште во тоа време почувствувани за непотребни.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Ако минатото е јајце, ова што постои сега кокошка ли е?

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

Најнакрај: и зошто се игнорира улогата на петлињата на небеските мостови од минатото до иднината?

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

Истите тие пискарала не се ништо друго освен форензичари на сѐ што е уништено и сите по дефолт се аналитичари, историчари кои само ги анализираат грешките од минатото, а никогаш не даваат решение за иднината, но како главна особина им е лепењето етикети на сѐ што е прогресивно.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Пријателе, да кренеме чаши: не сме слаби, ни малодушни...

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Тој како да доби крила: никакви пајачини од минатото не му го замаглуваа повеќе хоризонтот. Слободно чекореше. Победа!

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

„Постои еден закон во природата, вели тој, помоќен од сите променливи струи, од секое влијание однадвор или влијание од минатото: тој јазик бара поезијата никогаш премногу да не се оддалечи од нашиот секојдневен говор“.

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

Никакви загатнувања. Никакви обвинувања.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Во секој случај во разговорите со неа не се навестуваше ниту една личност, ниту пак беше спремна да укаже на некој момент од минатото што ќе можев да го поврзам со нејзиното мајчинство.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Го повикувале на свадби, на сунети и на празнични седенки да везе на тамбура украсена со седеф.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Во неговите песни се раскажувало за јунаштвото на Турците од минатото, од времето на Муратовата моќ, за нивната страсна љубов и за убавината и верноста на нивните жени.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Само тоа изматувено старче, никој друг да го пречека, со утешен збор да му ги спомене заслугите од минатото.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

„Мене друго ме мачи. Одамна сум ги заборавил евангелијата од минатото. Со годиниве ќе ја измислувам иднината.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Вистина е дека ние не видовме на Балканот многу аир од минатото, но овде историјата беше најнемилосрдна на континентот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Како некогашен сорбонски дипломец, одличен познавач на францускиот, шпанскиот и другите романски јазици, тој, всушност, не се прокламираше како застапник на чистењето од опасните турцизми, туку едноставно бараше патишта како да се обезбеди иднината на потомците, како да се обезбеди најдобриот можен систем на нивното воспитување, да се формираат нивните карактери во неизвесните и секогаш променливи балкански времиња, како да живеат со јасен и здрав јазик, без нагризувачки примеси од минатото.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Ѕидот најпосле имаше и своја историја, криеше нешто проклето од минатото.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Ти си петно што мора да биде исчистено. Зарем не ти реков пред малку дека ние се разликуваме од прогонителите од минатото?

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ние се разликуваме од сите олигархии од минатото по тоа што знаеме што правиме.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

И си замислуваа дека научиле од грешките од минатото; тие во секој случај знаеја дека не треба да се создаваат маченици.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Тој мора да биде отсечен од минатото, исто како што мора да биде отсечен и од странските земји, затоа што е неопходно да верува дека нему му е подобро отколку што им било на неговите предци и дека просекот на материјалните добра постојано расте.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Тој се прашуваше дали одбивноста потекнува само од минатото, или пак е инспирирана од неговото поднадуено лице и од солзите што ветрот постојано му ги притискаше во очите.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Во споредба со овие што постојат денес, сите тирании од минатото беа млаки и неефикасни.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

А над сето тоа, сосем анонимни, беа раководните мозоци кои ја координираа целата работа и ги утврдуваа основите на политиката од која произлегуваше кој дел од минатото треба да биде зачуван, кој да биде фалсификуван, а кој да биде избришан.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Можам да си замислам како си ги вадам сеќавањата од зад уво и одеднаш пред моите очи излегува бифокален објектив (што зголемува и што намалува) и во долниот дел ја гледам моменталната виртуална стварност, а во горниот моите електронски спомени од минатото (се работи за виртуален теле-микроскоп и во продолжение ќе зборуваме за виртуалните објекти).

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Сега како да се беше откажала од минатото, и од својата француска и од италијанската врска, како никогаш да не ѝ припаѓало времето со кое си го урамнотежуваше мачното балканско време.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Да си вратат дел од минатото што им го украдоа – продолжи Мајка. – Ние сме, мила, осудени на неврат.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Не знам дали е в ред да се прекорувам себеси дека моите последни навраќања во Книгоиздателството што се наоѓаше веднаш зад Камениот мост биле поттикнувани и од љубопитството да се осветли уште некоја дребулија од минатото на човекот што ја беше отфрлил мантијата?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

- Разбра? - праша некого Чауле. – Сите настани можат да се сфатат кога постои желба да им се пријде на работите со чесни намери - заклучи со добродушна насмевка тој.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

- Од такви, историски причини, ние и овде, кај Иле Битолчанчето одржуваме сеќидневни расправи за несреќните настани од минатото - се јави најсетне Овчарот и почна да изведува некаква пантомима, нешто како обраќање кон толпата што само тој ја гледаше, а Мајката и Чауле најпрвин се смееја, потоа одобруваа, и најсетне ракоплескаа.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Или, уште подобро, да не ги знаеше оние моменти од минатото на Ботка; (дека Баручиеви всушност ѝ пружиле можност на нивната роднина Ботка, секретарката на другарот секретар, да поживее кај нив подолго време, и пред Втората светска војна, а и по неа, па оттука и нејзината упатеност во сите околности што можеле да помогнат во пленувањето на скриениот имот.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

За конкретни и познати физиономии од минатото сигурно не размислуваше (иако ѝ беа познати многу од лицата на расфрланите наоколу фотографии) додека бурињата понекои полни со вино, и поредени токму овде, каде што се наоѓа сега софата можеше да си ги замисли.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

„Точно! Сета таа здрава толпа од нив, луѓето од минатото што управувале со светов.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Сега, куќата долу беше исто толку далечна како и кој и да е ден од минатото.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

„Том, тоа треба да се стори со омраза. Омраза за сѐ од минатото.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Одеднаш старецот ја симна слушалката. Тоа беше премногу за него. Беше премален од минатото...

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Ги вдишувам ноќната темнина и тишина ги реставрирам сите детали од минатото кои се уште ми делуваат непоимливо, руинирано и се обидувам да ги санирам да ги вклопам во сегашноста, но може да настане контроверзен судир и да дојде до пресврт од судбински, кармички размери.