од (предл.) - лозје (имн.)

Се пикаат ко стаорци во дупките, во копачките од лозјата, во капините.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Добро задишен и спотнат тој се најде најпосле пред вратничето од лозјето.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Од сите поранешни привилегии им ја оставија само таа, да живеат на Имотот и да управуваат со Потковицата, да не мораат, како другата христијанска раја, да работат на полето, но и да опстојуваат делејќи го со неа, со своите довчерашни отроци, тоа што ќе преостанеше по толкуте давачки: покрај приходите од полето, од шумите, од ливадите, од лозјата, ним, на султаните, мораше да им се исплатуваат давачки и за патиштата, и за поилата на добитокот, па дури и за блатата и мртвиците во кои жителите на Потковицата ловеа риби и береа шамичишта и врбови прачки за кошари и кошеви.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)